Kołki rozporowe do zastosowań betonowych w budynkach i windach

Kołek rozporowy to mechaniczny łącznik służący do mocowania przedmiotów do solidnych materiałów fundamentowych, takich jak beton, cegły i skały. Poniżej znajduje się szczegółowe wprowadzenie:

1. Skład strukturalny

Śruby rozporowe składają się zazwyczaj ze śrub, rur rozporowych, podkładek, nakrętek i innych części.
● Śruby:Zwykle jest to całkowicie gwintowany metalowy pręt, którego jeden koniec służy do połączenia mocowanego przedmiotu, a część gwintowana służy do dokręcania nakrętki w celu wytworzenia napięcia. Materiał śruby to głównie stal węglowa, stal stopowa itp., Aby zapewnić wystarczającą wytrzymałość.
● Rura rozprężna:Generalnie jest to konstrukcja rurowa wykonana z tworzywa sztucznego (np. polietylenu) lub metalu (np. stopu cynku). Jego średnica zewnętrzna jest nieco mniejsza niż średnica otworu montażowego. Po dokręceniu nakrętki rurka rozprężna rozszerzy się w otworze i ściśle przylega do ścianki otworu.
● Podkładki i nakrętki:Podkładki umieszcza się pomiędzy nakrętką a nieruchomym przedmiotem, aby zwiększyć powierzchnię styku, rozproszyć nacisk i zapobiec uszkodzeniu powierzchni nieruchomego obiektu; do dokręcania służą nakrętki, a naprężenie śruby jest generowane poprzez obracanie nakrętki w celu rozszerzenia rurki rozprężnej.

2. Zasada działania

● Najpierw wywierć otwór w materiale podstawowym (np. w betonowej ścianie).szyb windy). Średnica otworu powinna być nieco większa niż średnica zewnętrzna rurki rozprężnej. Ogólnie rzecz biorąc, odpowiednią średnicę otworu określa się zgodnie ze specyfikacjami śruby rozporowej.
● Włóż kołek rozporowy do wywierconego otworu, aby upewnić się, że rura rozporowa została całkowicie wsunięta w otwór.
● Kiedy nakrętka zostanie dokręcona, śruba zostanie wyciągnięta na zewnątrz, powodując rozszerzenie rurki rozprężnej na zewnątrz pod ciśnieniem promieniowym. Pomiędzy rurą rozprężną a ścianą otworu powstaje tarcie. W miarę ciągłego dokręcania nakrętki wzrasta tarcie, a śruba rozporowa jest ostatecznie mocno osadzona w materiale podstawowym, dzięki czemu może wytrzymać określoną siłę rozciągającą, siłę ścinającą i inne obciążenia, dzięki czemu przedmiot (wspornik stały) podłączony do drugiego końca śruby jest zamocowany.