براکت L گالوانیزه براکت نصب سوئیچ بار فولادی

1. هزینه مواد اولیه
براکت الکتروگالوانیزه: الکتروگالوانیزه معمولاً از ورق نورد سرد به عنوان بستر استفاده می کند. هزینه ورق سرد نورد شده نسبتاً زیاد است و مقدار زیادی مواد شیمیایی مانند نمک روی برای پیکربندی محلول آبکاری در طول فرآیند تولید مورد نیاز است. هزینه این مواد را نباید دست کم گرفت.
براکت گالوانیزه گرم: بستر گالوانیزه گرم می تواند ورق نورد گرم باشد که معمولاً ارزان تر از ورق نورد سرد است. اگرچه گالوانیزه گرم مقدار زیادی شمش روی مصرف می کند، به دلیل نیاز نسبتاً کم آن به بستر، هزینه مواد اولیه نسبتاً نزدیک به براکت های الکتروگالوانیزه است. با این حال، در تولید در مقیاس بزرگ، هزینه مواد خام براکت های گالوانیزه گرم ممکن است کمی کمتر باشد.

2. هزینه تجهیزات و انرژی
براکت الکتروگالوانیزه: الکتروگالوانیزه کردن به تجهیزات حرفه ای مانند تجهیزات الکترولیز و یکسو کننده نیاز دارد و هزینه سرمایه گذاری این تجهیزات نسبتاً زیاد است. علاوه بر این، در طول فرآیند آبکاری، انرژی الکتریکی باید به طور مداوم مصرف شود تا واکنش الکترولیتی حفظ شود. هزینه انرژی الکتریکی بخش بزرگی از کل هزینه تولید را تشکیل می دهد. به خصوص برای تولید در مقیاس بزرگ، اثر تجمعی هزینه های انرژی قابل توجه تر است.
براکت گالوانیزه گرم: گالوانیزه گرم به تجهیزات ترشی، کوره های آنیل و گلدان های بزرگ روی نیاز دارد. سرمایه گذاری در کوره های آنیلینگ و گلدان های روی نسبتاً زیاد است. در فرآیند تولید، شمش‌های روی باید تا دمای بالا در حدود 450-500 درجه سانتیگراد گرم شوند تا برای عملیات غوطه‌وری ذوب شوند. این فرآیند انرژی زیادی مانند گاز طبیعی و زغال سنگ مصرف می کند و هزینه انرژی نیز بالا است.

3. کارایی تولید و هزینه های نیروی کار
براکت الکتروگالوانیزه: راندمان تولید الکتروگالوانیزه نسبتاً پایین است، به خصوص برای برخی از براکت‌ها با اشکال پیچیده یا اندازه‌های بزرگ، زمان آبکاری ممکن است طولانی‌تر باشد، بنابراین راندمان تولید را تحت تأثیر قرار می‌دهد. علاوه بر این، عملیات در فرآیند الکتروگالوانیزه نسبتاً ظریف است و الزامات فنی برای کارگران بالا است و هزینه نیروی کار بر این اساس افزایش خواهد یافت.
براکت گالوانیزه گرم: راندمان تولید گالوانیزه گرم نسبتاً بالا است. تعداد زیادی براکت را می توان در یک آبکاری فرآوری کرد که برای تولید در مقیاس بزرگ مناسب است. اگرچه بهره برداری و نگهداری تجهیزات گالوانیزه گرم به متخصصان خاصی نیاز دارد، هزینه کلی نیروی کار کمی کمتر از براکت های الکتروگالوانیزه است.

4. هزینه حفاظت از محیط زیست
براکت الکتروگالوانیزه: فاضلاب و گاز زائد تولید شده توسط فرآیند الکتروگالوانیزه حاوی آلاینده‌هایی مانند یون‌های فلزات سنگین است که قبل از اینکه بتوانند استانداردهای تخلیه را برآورده کنند، باید تحت عملیات حفاظت محیطی دقیق قرار گیرند. این امر باعث افزایش هزینه های سرمایه گذاری و بهره برداری تجهیزات حفاظت از محیط زیست، مانند هزینه های خرید و نگهداری تجهیزات تصفیه فاضلاب، تجهیزات تصفیه گازهای زائد و غیره و همچنین مصرف مواد شیمیایی مربوطه می شود.
براکت گالوانیزه گرم: برخی از آلاینده ها نیز در طول فرآیند گالوانیزه گرم تولید می شوند، مانند ترشی فاضلاب و دود روی، اما با پیشرفت مداوم فناوری حفاظت از محیط زیست، هزینه تصفیه حفاظت از محیط زیست آن کمی کمتر از براکت های الکتروگالوانیزه است. اما هنوز برای ساخت و بهره برداری از تأسیسات حفاظت از محیط زیست باید مقدار مشخصی از بودجه سرمایه گذاری شود.

5. هزینه نگهداری بعدی
براکت الکتروگالوانیزه: لایه الکتروگالوانیزه نسبتاً نازک است، معمولاً 3-5 هنگامی که در محیط های خشن مانند فضای باز استفاده می شود، مقاومت در برابر خوردگی نسبتاً ضعیف است و به راحتی زنگ می زند و خورده می شود. بازرسی و نگهداری منظم مورد نیاز است، مانند گالوانیزه مجدد و رنگ آمیزی، که هزینه نگهداری بعدی را افزایش می دهد.
براکت گالوانیزه گرم: لایه گالوانیزه گرم ضخیم تر است، معمولاً بین 18 تا 22 میکرون، با مقاومت در برابر خوردگی و دوام خوب. در شرایط استفاده عادی، عمر سرویس طولانی است و هزینه نگهداری بعدی نسبتاً کم است.

6. هزینه جامع
در مجموع در شرایط عادی هزینه براکت های گالوانیزه گرم بیشتر از براکت های الکتروگالوانیزه خواهد بود. طبق داده های مربوطه، هزینه گالوانیزه گرم حدود 2-3 برابر گالوانیزه الکتریکی است. با این حال، تفاوت هزینه خاص نیز تحت تأثیر عوامل زیادی مانند عرضه و تقاضای بازار، نوسانات قیمت مواد اولیه، مقیاس تولید، فناوری پردازش و الزامات کیفیت محصول قرار خواهد گرفت.