براکت نصب سوئیچ فولادی Galvanized L Bracket

1. هزینه مواد اولیه
براکت Electrogalvanized: Electrogalvanizing به طور کلی از ورق نورد سرد به عنوان بستر استفاده می کند. هزینه ورق نورد سرد به خودی خود نسبتاً زیاد است و مقدار زیادی از مواد شیمیایی مانند نمک روی برای پیکربندی محلول برقی در طی فرآیند تولید مورد نیاز است. هزینه این مواد نباید دست کم گرفته شود.
براکت گالوانیزه داغ: بستر برای گالوانیزه کردن گرم می تواند ورق نورد گرم باشد که معمولاً ارزان تر از ورق های نورد سرد است. اگرچه گالوانیزه کننده با آب گرم مقدار زیادی شمش روی را مصرف می کند ، به دلیل نیاز نسبتاً کم آن برای بستر ، هزینه مواد اولیه نسبتاً نزدیک به براکت های الکتروگالوانیزه است. با این حال ، در تولید در مقیاس بزرگ ، هزینه مواد اولیه براکت های گالوانیزه گرم می تواند کمی پایین تر باشد.

2. تجهیزات و هزینه های انرژی
براکت Electrogalvanized: Electrogalvanizing به تجهیزات حرفه ای مانند تجهیزات الکترولیز و یکسو کننده نیاز دارد و هزینه سرمایه گذاری این تجهیزات نسبتاً زیاد است. علاوه بر این ، در طی فرآیند تولید آب ، برای حفظ واکنش الکترولیتی باید به طور مداوم مصرف شود. هزینه انرژی الکتریکی بخش بزرگی از کل هزینه تولید را تشکیل می دهد. به خصوص برای تولید در مقیاس بزرگ ، اثر تجمعی هزینه های انرژی قابل توجه تر است.
براکت گالوانیزه گرم: گالوانیزه کردن گرم ، به تجهیزات ترشی ، کوره های بازپرداخت و گلدان های بزرگ روی نیاز دارد. سرمایه گذاری در کوره های بازپرداخت و گلدان های روی نسبتاً زیاد است. در فرآیند تولید ، شمش های روی باید تا دمای بالا در حدود 450 ℃ -500 ℃ گرم شود تا آنها را برای عملیات غوطه وری ذوب کند. این فرایند انرژی زیادی مانند گاز طبیعی و زغال سنگ مصرف می کند و هزینه انرژی نیز زیاد است.

3. راندمان تولید و هزینه های نیروی کار
براکت الکتروگالوانیزه: راندمان تولید الکتروگالوانیزه کننده نسبتاً کم است ، به خصوص برای برخی از براکت ها با اشکال پیچیده یا اندازه های بزرگ ، ممکن است زمان آبکاری طولانی تر باشد ، بنابراین بر راندمان تولید تأثیر می گذارد. علاوه بر این ، عملکرد در فرآیند الکتروگالوانیزه کننده نسبتاً ظریف است و الزامات فنی برای کارگران زیاد است و هزینه نیروی کار بر این اساس افزایش می یابد.
براکت گالوانیزه گرم: راندمان تولید گالوانیزه کننده گرم کننده نسبتاً زیاد است. تعداد زیادی از براکت ها را می توان در یک آبکاری DIP پردازش کرد که برای تولید در مقیاس بزرگ مناسب است. اگرچه بهره برداری و نگهداری تجهیزات گالوانیزه کننده گرم به متخصصان خاصی نیاز دارد ، اما هزینه کل کار کمی پایین تر از براکت های الکتروگالوانیزه است.

4. هزینه حفاظت از محیط زیست
براکت Electrogalvanized: فاضلاب و زباله های زباله تولید شده توسط فرآیند الکتروگالوانیزه حاوی آلاینده هایی مانند یون های فلزی سنگین است که قبل از رعایت استانداردهای تخلیه ، باید تحت درمان دقیق حفاظت از محیط زیست قرار بگیرند. این امر باعث افزایش هزینه های سرمایه گذاری و بهره برداری از تجهیزات حفاظت از محیط زیست ، مانند هزینه های خرید و نگهداری تجهیزات تصفیه فاضلاب ، تجهیزات تصفیه گاز زباله و غیره و همچنین مصرف مواد شیمیایی مربوط می شود.
براکت گالوانیزه داغ: برخی از آلاینده ها نیز در طی فرآیند گالوانیزه کردن گرم ، مانند فاضلاب ترشی و دود روی تولید می شوند ، اما با پیشرفت مداوم فناوری حفاظت از محیط زیست ، هزینه درمان حفاظت از محیط زیست ، هزینه آن کمی پایین تر از براکت های الکتروگالوانیزه است ، اما هنوز هم مقدار مشخصی از بودجه در ساخت و سازهای مربوط به ساخت و سازها سرمایه گذاری می شود.

5. هزینه نگهداری بعدی
براکت الکتروگالوانیزه: لایه الکتروگالوانیزه نسبتاً نازک است ، به طور کلی 3-5 وقتی در محیط های سخت مانند فضای باز استفاده می شود ، مقاومت به خوردگی نسبتاً ضعیف است و زنگ زدگی و خوردگی آسان است. بازرسی و نگهداری منظم مانند مجدداً گالوانیزه و نقاشی مورد نیاز است که باعث افزایش هزینه نگهداری بعدی می شود.
براکت گالوانیزه گرم: لایه گالوانیزه گرم ، معمولاً بین 18-22 میکرون ، با مقاومت در برابر خوردگی و دوام خوب ضخیم تر است. در شرایط استفاده عادی ، عمر خدمات طولانی است و هزینه نگهداری بعدی نسبتاً کم است.

6. هزینه جامع
به طور کلی ، در شرایط عادی ، هزینه براکت های گالوانیزه گرم گرم از براکت های الکترو گالوانیزه بالاتر خواهد بود. براساس داده های مربوطه ، هزینه گالوانیزه کننده گرم در حدود 2-3 برابر الکترو گالوانیزه است. با این حال ، اختلاف هزینه خاص نیز تحت تأثیر عوامل بسیاری از جمله عرضه و تقاضای بازار ، نوسانات قیمت مواد اولیه ، مقیاس تولید ، فناوری پردازش و الزامات کیفیت محصول قرار خواهد گرفت.