براکت رک آسانسور آنودایز برای آسانسور هیتاچی

اوایل قرن بیستم:
تکنولوژی آسانسور به تدریج رایج شد. براکت‌های اولیه عمدتاً سازه‌های قاب فولادی با طرح‌های ساده بودند. عملکرد اصلی آنها تحمل وزن آستانه درب آسانسور و حفظ ثبات اولیه ورودی و خروجی آسانسور بود. اکثر براکت‌ها در این مرحله ثابت بودند و نمی‌توانستند با مدل‌های مختلف آسانسور یا الزامات ساختمانی خاص سازگار شوند.

اواسط قرن بیستم:
با گسترش دامنه کاربرد آسانسورها، به ویژه در ساختمان های بلند، پایداری و ایمنی عملیات آسانسور به مسائل کلیدی تبدیل شد.
براکت های آستانه شروع به استفاده از فولاد با استحکام بالا کردند و برای افزایش عمر مفید آنها گالوانیزه یا ضد خوردگی شدند.
طراحی سازه بیشتر بهینه شد، مانند افزودن سازه‌های تثبیت چند نقطه و ضربه‌گیر برای کاهش لرزش و سر و صدا در طول عملیات آسانسور.
در این دوره، استانداردسازی براکت ها شروع به ظهور کرد و برخی کشورها و صنایع مشخصات تولید مشخصی را تدوین کردند.

اواخر قرن بیستم:
صنعت تولید آسانسور باعث توسعه سریع شد و تقاضا برای انواع مختلف آسانسور (مسکونی، تجاری، صنعتی) باعث ارتقای طراحی متنوع براکت‌های آستانه شد.
طراحی براکت از یکپارچه به سفارشی تغییر کرد تا نیازهای آستانه مارک های مختلف و محیط های نصب را برآورده کند.
طراحی مدولار، نصب براکت را راحت‌تر می‌کند، در حالی که هزینه‌های تعمیر و نگهداری و تعویض را کاهش می‌دهد.
از نظر مواد، فولاد ضد زنگ و مواد آلیاژی سبک وزن به تدریج محبوب می شوند و دوام و زیبایی را ترکیب می کنند.

از قرن 21 تا به امروز:
تکنولوژی مدرن آسانسور در حال تبدیل شدن به سمت تولید هوشمند و سبز است و براکت آستانه بالایی نیز وارد مرحله جدیدی از توسعه شده است.
براکت هوشمند: برخی از براکت ها با سنسورهایی ادغام شده اند که می توانند بار و وضعیت عملکرد آستانه درب آسانسور را در زمان واقعی برای بهبود ایمنی نظارت کنند.
مواد سازگار با محیط زیست: در پاسخ به نیازهای توسعه پایدار، مواد قابل بازیافت به تولید براکت معرفی می شوند و فرآیند تولید برای کاهش انتشار کربن بهینه می شود.
طراحی سبک وزن: همراه با بهینه سازی CAE (مهندسی به کمک کامپیوتر)، طراحی براکت نه تنها می تواند الزامات استحکام بالا را برآورده کند، بلکه وزن کلی را کاهش داده و بهره وری انرژی را بهبود می بخشد.

چشم انداز روند آینده
توسعه براکت های رکاب آسانسور توجه بیشتری به هوشمندی، سفارشی سازی و سازگاری با محیط زیست خواهد داشت. نه تنها باید نیازهای فنی صنعت آسانسور را برآورده کند، بلکه باید ارزش های زیبایی شناسی و حفاظت از محیط زیست را نیز در نظر بگیرد و به ساختمان های مدرن کمک کند تا ایمنی و راحتی بالاتری داشته باشند.